Procedury F-Gaz PPOŻ – Konserwacja. Przewodnik 2025
Konserwacja systemów PPOŻ z F-gazami – rzetelny przewodnik
Opis oparty wyłącznie na przekazanym materiale: podstawy prawne, kwalifikacje personelu, wymagane wyposażenie, przebieg prac oraz dokumentowanie czynności w systemach gaśniczych gazowych (np. HFC227ea).
Cel i zakres konserwacji
Konserwacja stacjonarnych stałych urządzeń gaśniczych gazowych zawierających fluorowane gazy cieplarniane ma utrzymać system w pełnej sprawności, zapewnić bezpieczeństwo użytkowników oraz zgodność z obowiązującymi przepisami. W praktyce obejmuje to przygotowanie instalacji do bezawaryjnej pracy, weryfikację elementów mechanicznych i elektrycznych, sprawdzenia funkcjonalne oraz potwierdzenie wyników w rzetelnej dokumentacji. Procedura obowiązuje zarówno w siedzibie przedsiębiorcy i jego oddziałach, jak i w miejscach zleconych prac u Zamawiającego.
Podstawa prawna
Wszystkie działania konserwacyjne realizuje się zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie minimalnego wyposażenia technicznego, procedur oraz systemu dokumentowania czynności przy prowadzeniu działalności polegającej na instalowaniu, konserwacji lub serwisowaniu, naprawie lub likwidacji urządzeń zawierających F-gazy (Dz.U. 2017 poz. 2417) oraz z ustawą z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych F-gazach (Dz.U. 2015 poz. 881). Materiał źródłowy jednoznacznie odwołuje się do tych aktów i na nich opiera zakres wymagań oraz dokumentowanie czynności.
Kwalifikacje personelu
Do wykonywania czynności konserwacyjnych dopuszcza się wyłącznie personel posiadający przeszkolenie producenta urządzeń oraz certyfikat dla personelu F-GAZ właściwy dla kategorii przeciwpożarowych. Takie kwalifikacje gwarantują prawidłową interpretację dokumentacji technicznej i bezpieczne przeprowadzenie prac w systemach gaśniczych gazowych.
Wymagane wyposażenie
Wymagane jest wyposażenie pozwalające bezpiecznie obsługiwać czynnik roboczy i wiarygodnie potwierdzać stan systemu. Obejmuje ono m.in. urządzenie do odzysku fluorowanych gazów, butle z zaworem dwudrożnym dla każdego rodzaju stosowanej substancji oraz wagi o zakresie dostosowanym do napełnianych pojemników (w tym zestawy wag o dokładnościach co najmniej: 0,1 kg do 200 kg, 0,2 kg do 600 kg i 0,5 kg powyżej 600 kg, kontrolowane co 12 miesięcy). Do weryfikacji szczelności wykorzystuje się zestaw z gazem obojętnym i reduktorem oraz elektroniczny przenośny przyrząd do wykrywania nieszczelności o czułości minimum 5 g/rok (kontrola co 12 miesięcy), a pomocniczo płyny pieniące do lokalizacji wycieków. Wymagana jest także przenośna pompa próżniowa umożliwiająca osiągnięcie ciśnienia równego 207 Pa lub niższego od 270 Pa, manometry w zakresie 0–10 MPa o dokładności minimum 1,5% (kontrolowane co 12 miesięcy), przyrządy do pomiaru wielkości elektrycznych (amperomierz, woltomierz, omomierz), termometr w zakresie −20°C do +50°C o dokładności co najmniej ±1°C, zestaw do lutowania twardego oraz węże ciśnieniowe z zaworami odcinającymi. Prace prowadzi się z użyciem środków ochrony indywidualnej: okularów i rękawic ochronnych.
Jak przebiega konserwacja
Konserwacja ma charakter planowy i opiera się na dokumentacji producenta oraz projekcie wykonawczym systemu. W pierwszej kolejności weryfikuje się stan techniczny elementów mających znaczenie dla bezpieczeństwa, w tym armatury, połączeń i aparatury kontrolno-pomiarowej, a następnie potwierdza się gotowość układów sterowania, sygnalizacji i wyzwalania bez nieuprawnionego uruchamiania środka gaśniczego. Istotnym elementem jest ocena szczelności układu i prawidłowe postępowanie z czynnikiem roboczym – z wykorzystaniem wskazanego wyposażenia, tak aby ograniczać emisje i zachować zdolność gaśniczą instalacji. Czynności kończą się przygotowaniem kompletnej dokumentacji serwisowej, przekazaniem wymaganych informacji operatorowi i przywróceniem systemu do pracy.
Dokumentowanie i archiwizacja
Po wykonaniu prac sporządza się protokół zgodny z systemem dokumentowania opisanym w materiale. Zawiera on m.in. dane osoby wykonującej (imię, nazwisko, numer certyfikatu), daty rozpoczęcia i zakończenia czynności, identyfikację urządzenia (adres eksploatacji, kategoria, podkategoria, nazwa, model, numer seryjny), informacje o czynniku roboczym (pierwotny, poddany recyklingowi, regenerowany) oraz ilościach czynnika (zawarty, odzyskany, dodany – z danymi zakładu recyklingu/regeneracji, jeśli dotyczy). W protokole odnotowuje się również modyfikacje i wymienione elementy, czynności diagnostyczne i naprawcze oraz dłuższe przestoje. Dokumentację przechowuje się w formie pisemnej i elektronicznej, w siedzibie przedsiębiorcy, zabezpieczoną przed dostępem osób nieuprawnionych, przez okres nie krótszy niż 5 lat.
Załączniki i odpowiedzialność
Materiał przewiduje załączniki wspierające nadzór nad procesem: listę osób zapoznanych z procedurą oraz potwierdzenia wydania minimalnego wyposażenia technicznego personelowi. Przedsiębiorca jest w pełni odpowiedzialny za prowadzenie i uzupełnianie systemu dokumentowania czynności wykonywanych przez wykwalifikowany personel, a także za zapewnienie, że personel został zapoznany z aktualną treścią procedur przed rozpoczęciem prac.
Przykładowa metryka (z materiału)
Przekazany materiał zawiera przykładowe oznaczenie procedury oraz dane identyfikacyjne: data wydania 04.08.2025 r., nr procedury FGAZ/INSTAL2025/01. Te elementy stanowią wzór metryki i mogą zostać dostosowane do konkretnej procedury konserwacyjnej prowadzonej przez dany podmiot.
Na zakupione procedury wystawiam fakturę Vat 23%.
Po kliknięciu przycisku: „Dodaj do koszyka” zostaniesz przeniesiony na stronę sklepu: Sklep.md-instal.pl gdzie sfinalizujesz swój zakup.
Zadzwoń teraz